Holi, loslaten en night trekking

Ben ik weer! En met allerlei verhalen over kleurtjes, frustraties en nachtelijke avonturen! Laat ik beginnen bij de kleurtjes. Afgelopen zondag hebben we hier Holi gevierd. Holi is een traditioneel Hindoeïstisch feest waarbij men de overwinning van het goede op het kwade viert. Heel interessant allemaal natuurlijk, maar het mooie van dit feest is dat je elkaar de hele dag mag bestrooien met kleurtjes! Veel mensen in het noorden van India vieren dit feest gewoon op straat, maar aangezien het in het Zuiden veel minder uitgebreid gevierd wordt zijn wij naar een evenement geweest waar je niet alleen onbeperkt gebruik mocht maken van de zakjes met kleurstof, maar waar ook een gigantische regendouche was die eens in de zoveel tijd aanging en waardoor je elke keer weer op nieuw kon beginnen met gekleurd worden! Het zorgde aan de andere kant ook voor een hele hoop modderig water, waar aan het begin van de dag alleen de rare mensen in lagen te rollen, maar waar wij uiteindelijk allemaal in 'gedoopt' zijn (maar goed, de jongens die het deden waren Braziliaans, shirtless en allemaal gezegend met een sixpack, dus who cares?!). Je kunt je voorstellen dat toen we aan het eind van de dag doorweekt, vies en roze-oranje-geel-rood-groen op de chauffeur afliepen van de taxi die we hadden besteld, de arme man wit wegtrok (wat knap is voor een Indiër) en gauw wegreed. Gelukkig was er een vriendelijke tuktuk-chauffeur die het blijkbaar niet erg vond als de binnenkant van zijn tuktuk wat kleurrijker werd en die ons wel terug wilde rijden naar ons appartement. Eenmaal thuis zijn we meteen onder de douche gesprongen, waarna we erachter kwamen dat die kleurstoffen er niet zo makkelijk afkwamen als gepland. Maar goed, één ongemakkelijk uit-etentje en een week later is het er bijna af en zijn alleen m'n buik en rug nog roze en heeft m'n haar een net-niet-natuurlijke gele gloed. En het was het helemaal waard! Zeker weer een ervaring om nooit meer te vergeten!

Over op de frustraties. Maandag, dinsdag en woensdag waren denk ik de meest frustrerende dagen tot nu toe. Normaal gesproken zijn we op deze drie dagen aan het werk op de school in de slum, maar aangezien ze deze week oral exams hadden, hadden we met de directrice afgesproken dat we op dinsdag zouden komen observeren (ook examens gaan er tenslotte heel anders aan toe hier). Daarnaast wilden we deze week gaan beginnen in het computer center en was het dus belangrijk om daar een aantal dagen de lessen bij te wonen en informatie te verkrijgen over wat wij precies konden inbrengen. Dus gingen Yasin en ik op maandagmiddag vol goede moed richting onze school in de slum, in de hoop dat iemand daar ons richting het computer center kon wijzen. Toen we bij de school aankwamen stuurde de directrice één van de leerlingen met ons mee die zei dat hij wel wist waar we moeten zijn (de directrice had zelf geen idee). Maar waar wij geen rekening mee hadden gehouden is dat er best wel meerdere computer centers zouden kunnen zijn. Dus na tien minuutjes lopen kwamen we bij -je raadt het al- een verkeerd computer center aan. De jongen wist ook niet waar we dan wel moesten zijn, dus zijn we maar weer naar huis gegaan. Een zeer productieve eerste dag van de week dus!
Op dinsdag dachten we: laten we na de lunch naar de school gaan om te observeren zodat we daarna direct door kunnen gaan naar het computer center (we hadden geregeld dat iemand ons om 3 uur op zou komen halen). Dus om 1 uur kwamen Yasin en ik aan bij onze school en vroegen we aan de directrice in welk klaslokaal (hokje) we de exams konden observeren. Waarna de directrice aangaf dat de examens alleen 's ochtends gehouden werden (grrrr). Maar nu we er waren konden we wel mooi de first grade bezig houden (grrrrrrr). Die hadden natuurlijk niks te doen behalve herhaling voor de toetsen van de volgende dag, dus na anderhalf uur kwamen Yasin en ik helemaal gaar die school weer uitlopen. Maar goed, we zouden in ieder geval nog naar het computer center gaan, dus de dag was niet helemaal nutteloos. Of tenminste dat dachten we, tot dat we bij het computer center aankwamen en bleek dat er deze week helemaal geen lessen waren, omdat de kinderen net hun exams hadden gehad. Wanneer de lessen weer zouden beginnen en wat wij dan zouden kunnen doen kon niemand ons vertellen. Dus daar gingen we weer....
De volgende ochtend gingen we op tijd richting de school, zodat we in ieder geval deze week een aantal oral exams konden zien. Toen we eenmaal in één van de klaslokalen zaten gebeurde er vrij weinig. Dus ik besloot om aan de docent te vragen wat de planning was. Waarna zij doodleuk aangaf dat de examens (POTVERDIKKEME) pas na de lunch zouden beginnen!! Na aan de docent uit te leggen dat wij andere informatie hadden gekregen en dat we echt graag wilden zien hoe de examens hier in z'n werk gingen, besloot ze gelukkig om ze iets naar voren te schuiven. De leerlingen kregen nog een uur om te leren en daarna zouden ze getoetst worden. De exams zelf waren wel weer een hele ervaring. De docent ging midden in het klaslokaal staan (tussen al het lawaai van zeker 60 kinderen in dus) met aan haar ene hand een leerling die de vragen oplas en aan haar andere hand een rijtje leerlingen die om de beurt die vragen moesten beantwoorden. Dat betekende dus dat de leerlingen gewoon konden horen wat de leerling voor zich antwoordde. Maar aangezien de toch allemaal de vragen en antwoorden uit hun hoofd leren, zal dat hier wel niet zo'n probleem zijn. De vragen waren onder andere: "Noem vijf wilde dieren" en "Noem vijf soorten fruit". Deze kinderen waren zeker 9-10! Ik vond het allemaal maar bijzonder! Het heeft dus wat tijd en frustratie gekost, maar uiteindelijk hebben we wel weer een hoop geleerd over het onderwijssysteem hier in India!

Op donderdag en vrijdag hebben we weer gewoon colleges gevolgd, die voor mij zeker heel interessant zijn, maar voor jullie veel minder. Ik skip dus even naar vrijdagavond, want toen begon ons nachtelijke avontuur! Een aantal Nederlandse jongens die we hadden ontmoet kwamen met een linkje naar een site waar nachtelijke trektochten werden aangeboden op de bergen rondom Bangalore. Eén van de meisjes uit onze groep (Melinda) en ik waren meteen enthousiast en besloten mee te gaan. Om 10 uur 's avonds werden we opgehaald door de begeleiders van de tocht met een busje waar verder nog niemand inzat. Maar een poosje later werden we vergezeld door een Indiaas stelletje en een groep Indiase meisjes die een soort feestje hadden. Twee uur later kwamen we aan op de berg waar we zouden gaan hiken en kregen we allemaal een stok om mee te lopen en een slaapzak. En daar gingen we dan! In het donker met een zaklamp de berg op! Het was niet heel stijl, maar de berg bestond wel uit heel veel verschillende grote rotsblokken, waar we steeds overheen moesten klauteren. Op een gegeven moment moesten we onze tassen achterlaten omdat we één van de grotten zouden gaan verkennen. Dat was gaaf! We moesten allemaal door een smalle (hele donkere) opening in de rotsen klimmen en daarna gingen we steeds van open ruimte naar open ruimte. Omdat het zo donker was heb ik er niet echt goede foto's van kunnen maken, maar het was echt gaaf! Toen we de grot weer uit kwamen werden we naar een hoger punt geleid waarna we een stuk rots toegewezen kregen waar we op zouden gaan slapen. Echt zo bijzonder! De stokken waarmee we hadden gelopen werden omgetoverd in een kampvuurtje en daarna was het aan ons om de tijd tussen half 3 en half 7 te overbruggen. Dus na een poosje het uitzicht te hebben bewonderd heb ik een plekje gevonden waar ik redelijk comfortabel lag en ben ik uiteindelijk naast het kampvuur onder de sterrenhemel in slaap gevallen. Beter kan niet toch?

Al met al heb ik weer een volle week achter de rug met alle ups en downs die daarbij horen. Maar zoals m'n moeder altijd zegt: als je de dalen niet ervaart, gaan de pieken ook aan je voorbij! En ik ben nog steeds blij dat ik aan dit fantastische avontuur begonnen ben. Je leert niet alleen enorm veel over een land en haar cultuur, maar ook over jezelf. Zo blijkt bijvoorbeeld dat ik heel slecht tegen weinig slaap kan, maar dat het loslaten van de controle me toch makkelijker afgaat dan verwacht! Ik kijk uit naar alle andere lessen die ik hier ga leren en ik hoop natuurlijk dat ik dat weer kan gebruiken in mijn carrière als docent!

Tot volgende week allemaal!